چرا پرداخت مبتنی بر عملکرد به پرستاران کارایی ندارد؟

سلامت نیوز:محمود عمیدی،پرستار طی یادداشتی در سلامت نیوز نوشت: در سال روز ولادت مولای متقیان و روز مرد، نکته ایکه به خاطر خطور می کند داستان عقیل و علی (ع) و میله ی داغ است. و البته داستانهای بسیار که از ایشان و نحوه ی حکومتشان شده است و حتی برخوردشان با ضارب که اجازه نمی دهد بیش از یک ضربه به وی وارد کنند.

البته پر واضح است که چنین شخصیتی هرگز تکرار نخواهد شد اما ما می توانیم بدون در نظر گرفتن مذهبمان، از افرادی اینچنین الگوبرداری کنیم برای زندگی مان و رفتار و کردارمان، بویژه که در یک حکومت اسلامی صاحب منصب و دیوان هم باشیم با ادعای بسیار بر شیعه ی علوی بودن و در خط ولایت فقیه بودن و.......

این مقدمه ی کوتاه را نوشتم تا به بررسی رفتارهای حکومتی وزیر محترم در زمان صدارتش بپردازم.

ایشان که از ابتدا همواره فرموده اند در حق پرستاران اجحاف شده است و هرگز به حق واقعیشان نرسیده اند ، کاری برای رفع ظلم موجود نکرده اند و اگر مدعیند که پرداخت مبتنی بر عملکرد ، بر قاون مصوب مجلس اولویت داشته و در اجرای عدالت کمک می کند سخت در اشتباهند و قطعا خودشان هم میدانند که این فقط یک ادعای غیر واقعی است به چند دلیل:

1- در پرداخت مبتنی بر عملکرد ، ابتدا باید سیستمی برای تعیین عملکرد واقعی افراد بدون اعمال سلیقه چندین نفر باشد که بدون اجرای تعرفه ها نیست.

2-نظر به افزایش تعرفه های پزشکی ، قطعا و علیرغم ادعای وزیر محترم درآمد مراکز افزایش می یباد و مبلغ ریالی 22/5% غیر پزشکان هم بیشتر می شود ضمن اینکه 65% پزشکان هم از نظر ریالی رشد بسیاری پیدا می کند و این اختلافهارا بیشتر می کند. فرض کنیم که دکتر حریرچی به درستی (فقط فرض کنیم چون واقعیت چیز دیگری است و اسنادش در حسابداریها ی تمام مراکز موجود) دریافتی پزشکان 12/5 میلیون و پرستاران 2400 باشد.

یعنی اختلاف چیزی حدود یعنی اختلاف 9/900 میشود. حالا هر دو را 250% افزایش دهید چون متوسط افزایش تعرفه های پزشکی و در نتیجه درآمد ایشان این مقدار در کتاب ارزشهای نسبی افزایش داشته است. 12/5 میلیون می شود 31/25میلیون تومان و 2/4میلیون می شود شش میلیون تومان یعنی اختلاف می شود 25/25میلیون تومان.البته که این ارقام واقعی نیستند و دریافتی پرستاران به نام کارانه بیش از 500 هزار تومان نیست و دریافتی پزشکان متخصص کمتر از بیست میلیون به طور متوسط،ولی دیگر حرف خودشان را که قبول دارند.

3- طرح مبتنی بر عملکرد که فقط نامی زیباست به اعمال سلیقه های بسیاری منجر شده است؛ مثلا در یک مرکز فرموده اند که پرستاران باید 36 شیفت کار کنند تا کارانه به ایشان تعلق بگیرد!!! یا در برخی مراکز فرموده اند که باید حضور فیزکی 195 ساعت در ماه باشد!!!!

البته این اعمال سلیقه ها به پیچیدگیهای بیش از حد این طرح مربوط است که هنوز هم باوجدیکه فرمودند از دیماه اجرایی میشود ، اجرایی نشده و هنوز پرداختها علی الحساب است به پرستاران.

مطلب درین باب بسیار است و من به همین بسنده می کنم و واضح است که نباید طرحی خود ساخته جایگزین قانون مصوب مجلس شود.

میبینید که عملا نه تنها گامی در رفع تبعیضها و بی عدالتیها برداشته نشده است بلکه حرکت در جهت عکس هم بوده .

در اسلام می فرمایند: المومن اذا وعد وفا... مومن وقتی وعده دهد انجامش میده، اما در وزارت دکتر هاشمی چنین چیزی دیده نشده است. ایشان و معاونانشان بارها وبارها وعده هایی دادند که در ذهن رسانه ها قطعا ضبط شده است و هیچ کدام عملی نشده است که در صورت نیاز با ذکر منبع سند می آورم.

آقای نجاتیان در جلسه ای که مناظره ی جناح حاکم نظام پرستاری و جناح منتقدین ایشان به نام پرستاران عدالت خواه بود فرمودند وزیر پاور پوینت و .. آورده بود تا اعلام کند که تعرفه ها را اجرا می کند ولی به دلیل اعتراضات برخی افراد از این کار منصرف شد و ....

گرچه این حرف پذیرفته نیست ولی رفتارهای مشابه وزیر احتمال چنین چیزی را تقویت می کند ، اما مگر باید حق دویست هزار نفر را (که نه بلکه حق کل مردم را ) می شود با لجبازی به یکی دونفر که حق می گویند و حق می خواهندنادیده گرفت؟

آخرین برخورد جناب وزیر هم با نماینده ی پرستاران در شیراز در سفر اخیرشان به این استان بود که با عصبانیت ، برخوردی بسیار نامناسب با این نماینده که بانوی بسیار محترمی بودند کرده است.

این لجبازیها می تواند به بدنه ی دولت هم آسیب بزند چرا که از روز اول این دادخواهی همه ی مسئولان و حتی خود وزیر و معاونانش بر پایمال شدن حقوق پرستاران بارها اذعان داشته اند.

این حقانیت به همراهی بسیاری از صاحب منصبان کشوری با پرستاران رسیده و نامه ی اخیر 6 اقتصاد دان مجلس به رئیس جمهور و تذکرهای کتبی و شفاهی نمایندگان محترم به وزیر بهداشت و حتی شخص رئیس جمهور و .... موید این حرف است. قطعا با پیشتر رفتن این لجبازی غیر اصولی و عدم تمکین به قانون، موضوع گستره ی بیشتری خواهد یافت و افراد بیشتری را درگیر این موضوع خواهد کرد.

به قول قدما: گره ای که به دست باز می شود به دندان باز نمی کنند! لذا اجرای قانون مصوب مجلس که قطعا این مقدار بودجه هم نمی خواهد و مبالغ کمتری مورد نیاز است، هم به قانون -محور بودن دولت گواهی می دهد و هم این تنشها را از بدنه ی سیستم بهداشت و درمان حذف می کند که بی گمان زیان این تنشها به سلامتی مردم می رسد.